Un veciño de Meda asegura que grazas ás reses que tivo na súa vida puido manter e sacar adiante a 11 fillos
Vai xa para un ano que Castaña foi obrigada a
marchar para o matadoiro. E desde daquela quedou valeira a corte na casa
de Hilario e Ilda, en Cabanas, no Monte de Meda, case ao pé de Lugo. A
res pechou a saga de vacas que durante moitos anos foron compaña e
tamén sustento desta parella de anciáns que reside nunha casiña con
catro paredes de ladrillo e sen teito. «¡Pero non chove nela!», advirte o
seu dono e tamén construtor. «A nosa casa, que fixemos noutro sitio,
tiráronnola cunha sinatura falsa», di categórico.
Agora, sen a Castaña, a melancolía bate na porta de
Hilario Rodríguez Sánchez. Aos 82 anos quere unha vaca. ¿A súa idade
para que a quere? ¿Para darlle traballos?, fágolle a pregunta para saber
se pensou ben o seu plan. «Ben podo con ela, ben. ¿E que traballo da
unha vaca? ¡Chegamos a ter catro! ¡E aínda non vou poder atender unha!»,
advirte Hilario. E prosigue decidido: «Estou moi animado. Aínda hoxe (o
xoves) fun á Xunta e dixéronme que conservara algún tempo o libro das
reses por se quixera ter máis».
Hilario quere ter a vaca polo leite. «Mire unha cousa
que lle vou dicir: ¡O do cartón, non o come nin o gato! O desnatado é
unha pouca auga tinguida de branco», asegura este home que toda a vida
bebeu leite puro de vaca e quere seguir facéndoo, pero a cousa
complícase. Algo parecido pasoulles a milleiros de persoas que na última
década foron desfacéndose das súas reses. Estamos nun momento no que
en moitas parroquias xa non quedan vacas. «¡Eu moita obrigación lles
debo! Grazas a elas e tamén ao carro fun criando once fillos nuns tempos
duros. E todos recibiron educación. Foron ao colexio da Ponte que se
abriu no ano 72. O primeiro director foi don Camilo e o segundo don
Tasio», contou.
E o que son as cousas... O mércores pola mañá
acabaron case diante da súa casa nada menos que corenta vacas. E non foi
por arte de maxia ou porque viñeran do ceo. Foi porque alguén complicou
máis da conta o enlace da estrada de Ourense coa nova autovía de
Santiago e chegou un camioneiro que, se cadra, non se soubo manexar ben e
o vehículo envorcou coas reses dentro. Varias morreron e as outras
fuxiron polas leiras. Pero Hilario non ten reposto para a Castaña.
As vacas, conta, axudáronlle a manter once fillos,
todos mulleres menos un varón. Hilario ten agora once netos.
«Mantívenos con leite, pan, carne e caldo. A muller facía unha «pota»
grande e daba para tres días. Sementei, botei patacas... E nunca fun á
praza. Mantívenos co que había na casa», explicou este veciño de Monte
de Meda.
«No ano sesenta vendín un becerro ben guapo por dez
mil pesetas», lembrou. «¡Xa eran cartos!», dígolle. «Eran, eran... Pero
tamén eramos moitos na casa e había que aforrar porque ¿Quen sabía o que
podía vir?», manifestou Hilario.
La Voz de Galicia, 28II16
No hay comentarios:
Publicar un comentario